درون کاشت دندانی
جایگزین کردن یک دندان در زمان های گذشته کمی به دور از تصور بود. هنگامی که دندان های مصنوعی وارد بازار شدند، بیماران فقط می توانستند از یک قالب جنس پلاستیکی شبیه به دندان برای دندان های از دست رفته شان استفاده کنند. (پیشنهاد می شود مقاله همه چیز درباره لمینت دندان را مطالعه بفرمایید)
اما در مواردی که فرد فقط یکی از دندان خود را از دست می داد، این روش بلا استفاده بود. با گذشت زمان با پیشرفت هایی که در علم دندانپزشکی زیبایی حاصل شد، روش جدیدی برای این درمان به نام درون کاشت دندانی و یا ایمپلنت دندان ابداع گردید.
درون کاشت دندان یک نوع پین باریک است که جنس آن از تیتانیوم خالص است. این پایه تیتانیومی درون لثه بیمار قرار داده می شود و با استخوان فک وی پیوند می خورد.
به شکلی که به مرور زمان در طول درمان، به یکی از اجزای بدن بیمار تبدیل می شود. مدت زمانی که برای درمان درون کاشت دندان تخمین زده شده بین یک الی سه ماه است. در این مدت باید ایمپلنت با استخوان فک جوش خورده و قسمتی از آن گردد.
ایمپلنت دندانی براساس شرایط بیمار و ساختار فک و لثه وی در اشکال متفاوتی ساخته می گردد. براساس کشور سازنده می توان به انواع ایمپلنت کره ای، آمریکایی، آلمانی، سوئیسی و ... اشاره کرد.
از لحاظ جنس و ماده اولیه برای تهیه ایمپلنت فقط تیتانیوم استفاده می شود، زیرا این فلز در مقابل اسید و ترکیبات نمک و اکسیژن مقاوم است و به علت خاصیت غیرمغناطیسی بودن هیچ عارضه ای را متوجه بیمار نمی کند.
در شرایطی که یک یا چند دندان قدیمی از بین رفته باشد و دندان های کناری طبیعی و سالم باشند، درون کاشت یا ایمپلنت دندان بهترین روش برای بازسازی و ترمیم است.
برای این کار چند روش وجود دارد:
استفاده از بریج سه واحدی که در آن دو دندان سالم کناری نیز کنده شده و سپس دندان های دیگری به جای آنها کاشته می شود. استفاده از بریجی که به دندان های کناری چسبیده، اما عمر آن محدود است.
استفاده از بریج هایی که تنها جایگزین تاج دندان افتاده می شوند و ریشه دندان همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند. در این صورت نیروی ناشی از جویدن، به استخوان زیرین منتقل نمی گردد و در نتیجه دوام و عمر بریج ها بیشتر خواهد بود. همچنین در سایت colgate.com اطلاعات مفیدی وجود دارد.
همچنین هنگامی که یک یا چند دندان از انتهای هر قوس دندانی افتاده و تنها یک سمت دندان طبیعی باشد، استفاده از درون کاشت مناسب و منطقی است. زیرا که افتادن دندان های قوی در پشت قوس دندانی که وظیفه جویدن مواد غذایی را برعهده دارند، سبب آسیب رساندن به سایر دندان ها می شوند.
علاوه بر این دندان های باقیمانده به سوی فضای خالی حرکت می کنند و در نتیجه فاصله بین آن ها افزایش می یابد. برای رفع این مشکل می توان از ایمپلنت به عنوان دندان پایه دوم بریج استفاده کرد.
ببخشید مادر من فک بالاش اصلا دندون نداره برای ایشون چندتا ایمپلنت باید گذاشت ممنون میشم راهنمایم کنید مرسی
سلام وقت بخیر جناب اکبر عزیز
با توجه به عکس ایشان و همچنین معاینه می توان این تعداد را مشخص نمود، در مجموع با توجه به تکنیک های مختلف کاشت دندان بین 4 تا 8 دندان می توان انتخاب نمود .