ایمپلنت برای بیماران با پوکی استخوان

ایمپلنت برای بیماران با پوکی استخوان

ایمپلنت دندان برای بیماران با پوکی استخوان: پوکی استخوان به خصوص در زنان یائسه بسیار معمول است. پوکی استخوان با کاهش توده و استحکام استخوان مشخص می گردد. ( پیشنهاد می شود مقاله همه چیز درباره لمینت دندان را مطالعه بفرمایید)

برای درمان پوکی استخوان از داروی بیس- فسفونات های خوراکی استفاده می شود. توجه به داروهای مورد استفاده برای بیماران با پوکی استخوان یا کم بودن تراکم استخوان از مسائل مهمی است که برای شروع درمان ایمپلنت باید به آن اهمیت داد.

بیماران با پوکی استخوان معمولا به غیر از کلسیم، داروهای خاص دیگری نیز می خورند که هر هفته برایشان تجویز می شود. این داروها به دلیل عوارض بد روی استخوان فک، کم کم در حال حذف شدن هستند. 

پوکی استخوان می تواند باعث درگیری استخوان فک شود که در این موارد استفاده از ایمپلنت دندان باید با بررسی کامل باشد. با توجه به مدل های تجربی می توان گفت پوکی استخوان روی روند اسئواینتگریشرن تاثیر منفی دارد و این مساله با درمان به جا قابل حل است.

با توجه به مطالعات صورت گرفته می توان اظهار کرد در بیماران با پوکی استخوان تفاوت چندانی در طول عمر و ماندگاری ایمپلنت دندان نسبت به افراد عادی مشاهده نشده است.

پس بیماری پوکی استخوان نمی تواند مانعی برای درمان ایمپلنت دندان باشد. بیماران تحت درمان با بیس- فسفونات خوراکی باید نسبت به عوارض احتمالی اگاه باشند، اما عدم مصرف این داروها قبل از شروع درمان ایمپلنت دندان ضروری نمی باشد.

اما به صورت کلی در بیمارانی که بیش از چند سال از داروهای پوکی استخوان استفاده کرده اند، قبل از شروع درمان ایمپلنت باید با پزشک خود صحبت کنند تا در  صورت ضرورت برای مدت کوتاهی قطع دارو کنند.

انواع متدهای جدید بارگذاری فوری در ایمپلنت

در مواقعی که ایمپلنت دندان قرار داده می شود، ایمپلنت با توجه به کیفیت و کمیت استخوان بیمار و با در نظرگرفتن تمام فاکتورها باید سنجید آیا بارگذاری فوری بر روی فیکسچر ایمپلنت دندان امکان پذیر است.همچنین در سایت biomedpharmajournal.org اطلاعات مفیدی وجود دارد.

روش های مختلفی را می توان برای ساخت روکش موقت پیاده کرد که در ذیل به ان ها اشاره می کنیم:

1- روش های مختلف که به کمک آن ها می توان اباتمنت های تیتانیومی ایمپلنت را به شکل مستقیم داخل دهان بیمار تراش داد و بعد از آن به وسیله روکش های تهیه شده از آکریل Cold cure برای بیمار روکش موقتی درست کرد.

2- روش بعدی قالب گیری در حد فیکسچر ایمپلنت به روش Close Tray است. به کمک این روش می توان برای بیمار هم روکش موقت پیچ شونده آماده کرد و هم به شکل سمان شونده روکش موقت برای وی درست کرد.

3- روش بعدی روش Surgical Index است که به وسیله آن و با کمک آکریل Duraly و ترانسفر کوپینگ به شکل غیر مستقیمی فیکسچر ایمپلنت را در کست اولیه بیمار قرار می دهند. سپس لابراتوار با به کار گیری تکنیک های مختلف روکش موقت را به کمک اباتمنت ایمپلنت که پلاستیکی یا فلزی است، تهیه کند.

4- روش مستقیم روشی است که در آن اباتمنت موقت پلاستیکی یا فلزی مستقیم بعد از جایگزینی فیکسچر ایمپلنت در داخل دهان قرار داده می شود و سپس دوباره با چند متد متفاوت روکش موقت پیچ شونده یا سمان شونده آماده می شود.