مراحل جراحی ایمپلنت

 

دسترسی سریع به مطالب: برای مطالعه هر بخش روی لینک مورد نظر کلیک کنید.

 

 

بیشتر درمان های جراحی ایمپلنت در مطب دندانپزشکی و با بی حس کننده ها انجام می شود. برای کاهش استرس بیماران دندانپزشکان در شب قبل از عمل جراحی ایمپلنت آرامبخش توصیه می کنند. در یک نظرسنجی مشخص شد که اضطراب کاشت ایمپلنت به اندازه اضطراب کشیدن دندان است، پس جای هیچ نگرانی نیست.

 

 

 

اقدام اولیه دندانپزشک با آماده سازی دهان بیمار و شکافتن لثه در جایی که قرار است ایمپلنت کاشته شود و با تجهیزات پزشکی سوارخی در اندازه مشخص در محل مورد نظر ایجاد می شود و بعد از قرار دادن ایمپلنت در ناحیه مورد نظر لثه را به حالت اولیه خود با کمک باخیه باز می گرداند. بعد از انجام جراحی ایمپلنت اقدامات بعدی تجویز دارو، توصیه های بهداشتی بعد از عمل جراحی ایمپلنت و قرار ملاقات بعدی را به شما ارائه دادن است. نکته ی بسیار مهم که شما باید دقت بفرمایید این است که بعضی از جراحی های ایمپلنت فقط در یک جلسه انجام می شود.

 

 

 

در این مرحله پس از جوش خوردن ایمپلنت با استخوان و محکم شدن ایمپلنت در لثه عمل جراحی برداشتن سرپوش و جایگذاری تاج مصنوعی اولیه انجام می شود. در این مرحله زمان کمتری نسبت به جراحی ایمپلنت صرف می شود. در این مرحله اگر پزشک صلاح بداند روکش موقت تاج بر روی ایمپلنت قرار خواهد گرفت. پس از انجام این اقدامات مرحله دوم قالب گیری صورت می گیرد تا تاج نهایی در لابراتوار طراحی و ساخته شود.

 

 

 

پس از ساخته شدن تاج در لابراتوار دندانپزشک با دقت ان را بررسی خواهد کرد که مشکلی در طراحی آن نباشد و در صورت عدم کیفیت مطلوب آن برای رفع مشکل به لابراتوار ارسال کرده و مشکل را حل می کند. بعد از بررسی مجدد تاج را بر روی ایمپلنت (آباتمنت) قرار می دهد. سپس اقدامات مراقبتی بعد از جراحی ایمپلنت به  بیمار تجویز می شود.

 

 

 

چه کسانی نمی توانند کاشت ایمپلنت داشته باشند؟
در بعضی از موارد ممکن است، بیماری نتواند کاشت ایمپلنت را داشته باشد. مثلا بیماری که رشد استخوانی کافی نداشته باشد یا دیابتیک داشته باشد. یکی از ضرورت های ایمپلنت، داشتن شرایط جسمی سالم است: برای مثال  کسانی که دیابتیک، سیگاری ها، بیماران لوسمی، ایدز یا افرادی که رشد استخوانی کافی ندارد، برای انجام ایمپلنت واجد شرایط نیستند. اکثر مردم در سنین بالا به بیماری تحلیل لثه مبتلا می شوند. اگر به بیماری دچار شدند، ایمپلنت آن ها ترمیم پذیر است یا باید تعویض گردد.

 

 

 

 

بر اساس بررسی های انجام شده متوجه شدیم که از اولین سال کاشت به میزان یک میلیمتر استخوان های طرفین ایمپلنت تحلیل می رود. اما وقتی که همه ی شرایط مطلوب باشد و نگهداری از ایمپلنت به خوبی انجام شود، این افزایش استخوان بعد از سال اول به یک دهم میلیمتر کاهش پیدا می کند. البته این آمار ممکن است بالا و پایین داشته باشد و بیشتر کسانی که ایمپلنت انجام دادن همین میزان تحلیل را هم ندارند، بنابر این تحلیل استخوان های بین ایمپلنت در حدی نیست که نگران کننده باشد. هنگامی این اتفاق می افتد که لثه دچار مشکلات عفونی یا بیماری های لثه ای باشد و اگر بیمار این مشکلات را داشته باشد ترمیم استخوان و با سازی استخوان برای کاشت ایمپلنت نیاز است.

 

 

 

کاشت ایمپلنت دندان + روکش  دندان + لذت داشتن دندان زیبا و سالم