درمان با پی آر پی و آماده سازی پلاسمای غنی از پلاکت به چه صورتی انجام می شود؟

پلاکت چیست؟
پلاکت ها در پاسخ به آسیب بافتی و پارگی عروق با ایجاد پلاگ پلاکتی و لخته منجر به هموستاز شده و سپس با ترشح پروتئین های خاصی تکثیر و تمایز سلولی، حذف بافت آسیب دیده، ایجاد عروق و ماتریکس خارج سلولی، ترمیم و بازسازی بافت آسیب دیده را سبب می شوند.
در سال های اخیر و با پیشرفت دانش پزشکی از PRP در رشته های مختلف پزشکی مثل جراحی های زیبایی، جراحی پلاستیک، جراحی های فک و صورت، جراحی های دهان و دندان. جراحی قلب، جراحی های مغز و اعصاب، ارتوپدی، پزشکی ورزشی، گوش و حلق و بینی، دندان پزشکی، موارد سوختگی و ... استفاده می شود. در این روش با به کار گیری تکنیک فرآیند جداسازی پلاسما و تغلیظ پلاکت از خون خود فرد از آن برای خود فرد استفاده می شود و به عنوان روشی نوین و جدید وارد دنیای طب شده است.
آماده سازی پلاسمای غنی از پلاکت به چه صورتی انجام می شود؟
فاکتور های PRP آستانه ای برای ایجاد تغییر در استخوان و مراحل ترمیم بافت نرم دارند هنگامی که به آستانه ی مورد نظر نرسیده باشد تفاوتی در نتیجه ی کلینیکی مشاهده نمی شود. متأسفانه آستانه ایجاد تغییر در مراحل ترمیم در فردی نسبت به فردی متفاوت است. هرچه غلظت بیشتر باشد تغییر بیشتری در سرعت ترمیم به وجود می آید و هرچه قدر غلظت پلاکت ها کمتر باشد، تغییرات کمتر خواهد بود. معمولاً برای کارهای دندان پزشکی 20 تا 60 میلی لیتر برای تولید حجم کافی PRP از بیمار گرفته می شود.
هرچند ممکن است در این سد دفاعی استفاده شود به خاطر اینکه فیبرینوژن نیز دارد برای بافت نرم سودمند هایی دارد، به عنوان ماده ی هموستیک عمل می کند و توانایی کاهش ادم و درد بعد از عمل را نیز دارد. هنگامی که PRP به پیوند اضافه می شوند تشکیل استخوان از نظر سرعت، کیفیت و حجم افزایش می یابد.
اثرات بالینی ایمپلنت PRP بر سلامت استخوان
PRP در زمینه ی دندان پزشکی به مدت دو دهه با موفقیت بالینی مورد استفاده قرار گرفته است در برخی از درمان های دندان پزشکی شامل قرار دادن ایمپلنت، جراحی استخوان پریودونتال ،جراحی بافت نرم و بازسازی فک می توان از روش PRP بهره مند گردید. به عنوان مثال یک دندان پزشک که قصد انجام عمل جراحی جهت خارج کردن دندان را دارد می تواند برای بهبود زخم بعد از کشیدن دندان از درمان PRP استفاده کند. این بسیار مهم است که زخم پس از خارج کردن دندان بهبود یابد، چرا که ایمپلنت های دندانی می تواند بدون هیچ مسئله ای قرار داده شود در زمان قرار دادن ایمپلنت، لخته ی خون یا PRP ،سوراخ درون، سطح ایمپلنت و سطح بین استخوان و فلز را می پوشاند.
مدل سلامت استخوانی نشان می دهد سطح ایمپلنت، حفره ی اطراف آن و سطح حفره ی استخوانی ایمپلنت استئوبلاست های پوشاننده ی سطوح استخوان، گلبول های قرمز و پلاکت ها پوشیده می شوند. پلاکت ها بعد از دگرانوله شدن هفت فاکتور رشد را ترشح می کنند این فاکتور های رشد به سطح غشای استئوبلاست ها متصل می شوند که آنها را فعال ساخته موجب تکثیر سلولی، مهاجرت، تولید 3:04 ، بلوغ استخوان و در نهایت اتصال دیواره ی استخوانی به سطح ایمپلنت می شود. در نتیجه استئوبلاست ها و سلول های بنیادی مغز و استخوان در دیواره ی استخوانی ناحیه ی سوراخ شده تکثیر یافته و روی رشته های فیبرین و سایر سلول های چسبندگی سلولی که در این فضا قرار دارند مهاجرت می کنند.
بررسی بافت شناسی وقایع گفته شده را تایید می کند، توجه کنید که سلول های بنیادی زوائدی از استئوئید به سمت لبه ی ایمپلنت در سمت چپ تولید کردند. تعدادی از استئوبلاست ها در لبه ی زوائد استئوئیدی قرار دارند و تعدادی از آنها درون استئوئید به دام افتاده به استئوسیت بالغ تبدیل شده اند. همچنین باقی مانده ی رشته های فیبرین بین زوائد استئوئید قرار دارند. این توالی مهاجرت تمایز و تولید استخوان غالباً نادرست درک می شود.
این تصویر که استئوبلاست روی رشته ای از فیبرین رو به جلو می خزد و مانند یک حلزون که ردی از خود به جای می گذارد پشت سرش استخوان بر جای می ماند نادرست است، در واقع رشد زنجیره ای صحیح تر می باشد. یک سلول بنیادی در حال مهاجرت تکثیر می شود و به استئوبلاست تمایز می یابد سپس مهاجرت متوقف شده استئوئید ترشح می شود که استئوبلاست را در بر می گیرد و آن را تبدیل به استئوسیت می کند.
سلول دختری حاصل از تقسیم سلولی که به جلو رانده شده اکنون خود تقسیم می شود تا سلول دختری دیگر را تولید کند این فرایند تکرار می شود تا اینکه لبه ی استخوان به ایمپلنت می رسد و سپس همین فرایند بر سطح ایمپلنت نیز ادامه می یابد، تنها تفاوت آن است که این فرایند مستقیماً روی سطح فلزی ایمپلنت انجام نمی شود بلکه روی فیبرین متصل به سطح فلز روی میدهد. یکبار دیگر درک این موضوع نشان داد چرا ایمپلنت های با سطح بافتی سطح تماس استخوانی بیشتری دارند زیرا فیبرین راحت تر به این سطوح متصل می شود و اهمیت و سایر مولکول های چسبندگی سلولی در فرایند سلامتی استخوانی بهتر مشخص می شود.
مطالعات DAVIS و همکارانش نشان داد استخوان واقعی در تماس مستقیم با سطح فلزی قرار ندارد بلکه سیمانی که به طور شایع در خطوط ون ابنر دیده می شود با سطح فلزی در تماس است. این فرایند مشابه روند تجدید ساختار استخوان است که در آن استئوبلاست ها سیمانی تولید می کنند که روی سطوح استخوان بالغ قرار می گیرد و استخوان جدید را به آن متصل کرده از جدا شدن آن جلوگیری می کند.
روند الحاق استخوانی نیز به همین سیمان وابسته است که استخوان جدید را به سطح ایمپلنت متصل می سازد. استخوان طبیعی از رشته های کلاژن تیپ یک در میان آنها بلور های 6:18 مقادیر اندکی فاکتور های رشد BMP2G تشکیل یافته اما سیمان گفته شده از سیالوپروتئین و استئو پروتئین و در میان آنها بلور های کلسیم هیپوفسفات به وجود آمده.
اثرات PRP بر ترمیم استخوان با استفاده از مواد جایگزین استخوان
علت این موضوع این است که حتی با استفاده از مواد جایگزین استخوان نیز استخوان جدید سریع تر تولید می شود و سلول های اتوژنیک به جای اینکه انتقال یابند به ناحیه ی پیوند مواد جایگزینی مهاجرت و فضای بین اطراف این ذرات را پر می کنند مشابه مکانیسم گفته شده برای الحاق استخوانی به عبارت دیگر یک ماده ی جایگزین استخوان از طریق هدایت رشد استخوانی از سلول های پیش ساز استخوان مجاور باعث تولید استخوان جدید می شود. در حالی که پیوند اتوژنیک باعث تولید استخوان جدید از طریق انتقال سلول های پیش ساز استخوانی از محل دیگر می گردد.
مکانیسم اثر این فرآورده ها را می توان در جایگذاری مواد جایگزین استخوان در پیوند سینوس مشاهده نمود. در این شرایط ذرات ماده ی جایگزین استخوان معمولا در فضای سینوس، زیر غشای سطحی استخوان قرار داده می شود این ذرات درون لخته ی خون حاوی فیبرین، فیبرونکتین، گلبول های قرمز و سفید خون و مقدار زیادی پلاکت غوطه ور می شوند. اگر لخته ی PRP وجود داشته باشند تعداد پلاکت ها 4 تا 7 برابر خواهد بود.
طی 10 دقیقه ی بعد از ایجاد لخته پلاکت ها دگرانوله شده 7 فاکتور رشد را ترشح می کنند در برخی از این فاکتور های رشد بر روی عروق خونی، دیواره ی استخوانی و غشاء سینوس اثر می کنند تا رشد مویرگ ها به داخل پیوند القا شود در حالی که سایر فاکتور ها بر سطوح داخلی و جانبی دیواره ی استخوانی و سقف سینوس اثر می گذارد و مهاجرت، تمایز سلولی و تولید استخوان را مانند روند الحاق استخوانی آغاز می کنند.
چنانچه در مدل الحاق استخوان دیده شد سلول های پیش ساز استخوانی در امتداد شبکه ی فیبرین بین استخوان و ذرات جایگزین استخوان رشد می کنند و آنها را به هم متصل می سازند. فیبرین ذرات جایگزین استخوان را به هم می چسباند. سلول های پیش ساز استخوانی در امتداد سطح رشته های فیبرین مهاجرت کرده و سیمان استخوان را تولید می کنند بنابراین مانند پوشش هییدروکسی آپاتیت ،بر سطح ایمپلنت دندان ذرات جایگزین استخوان نیز در نهایت به استخوان ملحق می شوند.
1- ایمپلنت دندان چیست؟ هزینه کاشت دندان
2- بهترین مارک ایمپلنت دندانی کدام است؟
4- ویژگی های بهترین متخصص ایمپلنت چیست؟
5- مراحل ساخت و جراحی ایمپلنت چیست؟
6- آیا جراحی ایمپلنت درد دارد؟
7- سن مناسب برای درمان ایمپلنت چند سال است؟
8- طول عمر ایمپلنت دندانی چقدر می باشد؟
9- طول مدت درمان ایمپلنت چقدر است؟
12- مقایسه ایمپلنت تیتانیومی و زیرکونیا
13- زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت دندان
14- ایمپلنت بدون نیاز به پیوند استخوان
16- انواع پیوند استخوان در ایمپلنت ها
18- سینوس لیفت + قیمت ( عکس و فیلم )
19- درمان ایمپلنت با پی آر پی
21- اتصال روکش دندان بر روی ایمپلنت
23- روکش زیرکونیا | مزیت ها + قیمت
25- نگهداری و مراقبت از ایمپلنت
28- شناسایی معایب ، عوارض و مشکلات ایمپلنت
30- ایمپلنت بدون درد و خونریزی
31- ایمپلنت بدون جراحی | ایمپلنت پانچی
32- ایمپلنت دیجیتال | قیمت ایمپلنت دیجیتال
33- کاشت ایمپلنت دندان با لیزر
34- ایمپلنت در یک روز | ایمپلنت یک روزه
35- ایمپلنت فوری چیست؟ | قیمت ایمپلنت فوری
36- خطرات و مشکلات ایمپلنت فوری چیست؟
37 / 19
آقای دکتر برای کدوم افراد پیوند prp احتیاج هستش؟
سلام وقت بخیر جناب آقای پرویز گرامی
افرادی که دندان خود را از دست داده اند و در ناحیه بی دندانی با تحلیل استخوان مواجهه هستیم و یا در درمان برخی بیماری های لثه از PRP برای درمان های دندانپزشکی استفاده می کنیم